بررسی تأثیر تماس پوستی مادر و نوزاد بلافاصله پس از زایمان بر دلبستگی مادری و اضطراب مربوط به نوزاد: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: اولین ساعات تولد، یک دوره بحرانی برای شکل گیری دلبستگی مادر و نوزاد و کاهش اضطراب مربوط به نوزاد است و جداسازی مادر و نوزاد در این زمان، منجر به اثرات نامطلوبی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر تماس پوستی مادر و نوزاد بلافاصله پس از زایمان بر دلبستگی مادری و اضطراب مربوط به نوزاد انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1387 بر روی 114 مادر نخست باردار مراجعه کننده جهت زایمان به زایشگاه بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد به دو گروه مراقبت با تماس پوستی و مراقبت معمول تقسیم شدند. در گروه تماس پوستی، نوزاد بلافاصله پس از زایمان، بدون پوشش، به صورت سینه به سینه در تماس پوستی با مادرش قرار می گرفت. در گروه مراقبت معمول، نوزاد بلافاصله پس از زایمان، به زیر گرم کننده تابشی منتقل می شد. اطلاعات مربوط به مادر و نوزاد با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد و دو گروه تا پایان دوره نوزادی جهت ارزیابی میزان دلبستگی مادر و نوزاد و اضطراب مربوط به نوزاد مورد پیگیری قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 14) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: 92 زوج مطالعه را به پایان رساندند. در گروه تماس پوستی نسبت به گروه مراقبت معمول، میزان دلبستگی مادری به طور معنی داری افزایش یافت (88/3±17/51 در مقابل 56/4±19/49، 02/0=p) و میزان اضطراب مربوط به نوزاد کاهش یافته بود (32/3±2/28 در مقابل 16/4±07/26، 03/0=p). نتیجه گیری: تماس پوستی مادر و نوزاد، میزان دلبستگی مادری را افزایش و میزان اضطراب مربوط به نوزاد را کاهش می دهد.